Warme drankenbekers: recyclen of vergisten?

Wat is de meest duurzame manier om warme drankenbekers van papier te verwerken? In een life cycle assessment studie vergeleken Wageningen Food & Biobased Research en TNO twee actuele verwerkingsroutes in opdracht van RVO: na inzameling verwerken door een papierfabriek tot toiletpapier en tissues of na inzameling vergisten waarbij biogas ontstaat en de vergistingsresten composteren. Gerecyclede bekers hebben de beste milieuprestatie, maar vergisting en compostering van bekers leidt tot een grotere verlaging van de CO₂-uitstoot.

De onderzoekers hebben een milieu-analyse gedaan bij papieren bekers met een coating van polymelkzuur (PLA). Tot 2017 werden deze bekers nog in de afvalenergiecentrale (AEC) verwerkt. Maar inmiddels zijn er twee nieuwe hergebruiksroutes mogelijk: recycling en vergisting plus compostering. De komende jaren zijn er naar verwachting nog geen andere hergebruiksroutes dan de huidige drie mogelijk.

Om een goede milieuanalyse te kunnen maken gebruikten de onderzoekers de ReCiPe midpoints-methode gecombineerd met milieukosten. Deze methode drukt milieueffecten uit als schadekosten. Daarnaast is gekeken naar de carbon footprint.

Twee uitkomsten

Martien van den Oever, projectleider bij Wageningen Food & Biobased Research: ‘Uit de milieu-analyse blijkt dat bij evaluatie van het volledige milieuprofiel de recyclingroute het beste presteert met 1,22 euro vermeden milieukosten per 1000 bekers. Dat komt onder andere doordat wel 89 procent van de ingezamelde koffiebekers geschikt blijkt voor recycling waardoor de inzet van primaire pulp wordt vermeden en waarbij vooral de vermeden milieukosten voor teelt en fijnstofvorming zwaar wegen. De vergistingsroute neemt met een milieuprestatie van 0,45 euro vermeden milieukosten de tweede plaats in, maar presteert nog altijd beter dan verwerking van afgedankte bekers in de AEC met 0,28 euro vermeden milieukosten.’

Wanneer alleen naar het effect van klimaatverandering (CO₂-uitstoot) wordt gekeken, trekken de onderzoekers een hele andere conclusie. Van den Oever: ‘Dan presteert de vergistingsroute het beste met een vermijding van 5,4 kilogram CO₂-eq. per 1000 ingezamelde bekers. Dit wordt gevolgd door achtereenvolgens de AEC en daarna pas de recyclingroute. Dat komt omdat als je enkel naar klimaatverandering kijkt de vermeden CO₂ door recycling beperkt is door de beperkte CO₂–uitstoot bij de productie van primaire pulp, terwijl juist vergisting maar ook verbranding goed scoren omdat verbranding van aardgas en dus CO₂-uitstoot wordt vermeden.’